Loui

Witam Witam!!!

Jest cudownie ! mamy nową redaktorkę :)

A oto jej pierwszy imagin na naszej stronie

Miłego czytania :)

Pewnie powiecie mi że jestem szczęściarą, że mam cudowne życie, że miliony dziewczyn by tak chciało, ale jednak dla mnie nie jest ono „super”, jest po prosu zwykłe. Już tłumaczę. A więc  jestem siostrą Nialla, Nialla Horana, jak nie wiecie kto to, to już wam mówię. Jest to mój starszy brat, który założył zespół razem z moim przyjacielem od najmłodszych lat i trzema innymi chłopakami: Harrym, Zaynem i Liamem. Mój brat i jego przyjaciele, którzy są już moimi przyjaciółmi są znani na całym świecie i można powiedzieć „ podbijają świat”! Ja i Louis znamy się odkąd skończyłam 5 lat. Dla nas nie było to przeszkodą że Tommo jest starszy o kilka lat, po prostu bawiliśmy się życiem. Byliśmy przyjaciółmi na dobre i na złe, miałam także małą satysfakcję gdyż Loui był starszy i tą on mnie obraniał, gdy nie było Niallera. Niedawno chłopcy wrócili z trasy i zaproponowali mi bym z nimi zamieszkała. Zdziwiło mnie to, ale pod wpływem nalegań i smutnych oczów Louisa zgodziłam się na przeprowadzkę. Cieszyło mnie to że będę z spędzała z nimi więcej czasu, no i z Lou. Nie wiem jeszcze co czuję ale od pewnego czasu mam „ motylki w brzuchu”. Gdy go widzę, gdy przechodzi obok, przez ten uśmiech , który zawsze jest na jego twarzy gdy mnie widzi, a najbardziej moje myśli szaleją gdy mnie przytula! Znam go ponad 10 lat i dopiero teraz zauważyłam jak na mnie działa. Leżałam tak na łóżku i rozmyślałam, gdy mój telefon zaczął dzwonić dobrze mi znaną piosenkę  „Change Me Mind”, która oczywiście zaczynała się od solówki mojego Tomlinsona. Zerknęłam na ekran i zobaczyłam kto dzwonił, to ON. Bez namysłu odebrałam.

-Hej mała, spakowałaś się? Będę za 5 minut. Bądź gotowa.

-Ok, czekam.

Zabrałam kurtkę i chwyciłam stojącą obok mnie walizkę, po czym zeszłam na dół  po schodach.  Pożegnałam się z rodzicami i wyszłam. Zobaczyłam Tommo, który parkuje na podjeździe. Wysiadł z samochodu w swojej ulubionej bluzce w paski, ciemnych jeansach i okularach słonecznych. Jego włosy były zwichrzone, które nadawały mu pełny urok. Ze swoim zadziornym uśmieszkiem podszedł do mnie i przywitał się krótkim „Hej!” i buziakiem w policzek. Wziął ode mnie walizkę i udaliśmy się do auta. Droga minęła szybko bez żadnych rozmów, tak inaczej czułam się w tej atmosferze. Wreszcie podjechaliśmy pod willę chłopców. Louis spojrzał na mnie i przypatrywaliśmy się sobie chwilę, lustrując każdy szczegół naszych twarzy wreszcie Tommo się uśmiechnął i powiedział:

- Tylko nie padnij na zawał.

- Czemu miałabym to robić?- zaśmiałam się

- Zaraz zobaczysz. Gotowa?

- Na mój nowy dom?! Jak najbardziej!

Weszliśmy do domu a to co tam zastałam przeszło wszelkie moje oczekiwania. Czwórka chłopców stała w salonie, a nad ich głowami wisiał napis „Witamy w nowym domu!!!”. To było piękne. Wszyscy do mnie podbiegli i przytulili. Niall wreszcie zabrał walizkę i zaprowadził mnie do nowego pokoju . Był super. Od razu rzuciłam się na łóżko. Nagle spostrzegłam że jakiś liścik leży na biurku. Otworzyłam i zaczęłam czytać „ Bardzo się cieszę że zamieszkasz razem z nami. Chciałbym ci o czymś powiedzieć, jest to dla mnie bardzo ważne i trudne, ale musisz wiedzieć. Przyjdź o 20 do parku, koło fontanny, tam gdzie zawsze karmiliśmy Keviny.  Mam nadzieję że będziesz. Będę na ciebie czekał. Twój Loui xoxo”. Uśmiechnęłam się widząc ten liścik. Szybko zbiegłam na dół i wpadła do kuchni. Zastałam tam mojego braciszka i Zayna.

-Hej  nie widzieliście Lou?

- Pojechał coś pozałatwiać, będzie wieczorem a co?- odpowiedział Malik

- Nie nic, miałam do niego sprawę. Dzięki, jakby co jestem w pokoju.

- Ok mała idź.

Weszłam do pokoju była godzina 18 więc miała dwie godziny. Weszłam do łazienki . Ten widok powalał. Nalałam wody do wanny i siedziałam w niej godzinę! Wyszłam z pokoju poszukać jakiegoś ubioru na wieczór. Zdecydowałam się na to i poszłam przebrać się do łazienki. Nałożyłam lekkie makijaż i byłam gotowa. Z domu wyszłam 20 minut przed czasem. Miałam kawałek do parku, ale 5 minut przed umówioną porą byłam już na miejscu. Koło fontanny zobaczyłam Tomlinsona miał na kolanach gitarę, gdy tylko mnie zobaczył uśmiechnął się. Podeszłam do niego i usiadłam, lustrował każdy mój ruch.

- Louis o czym chciałeś mi powiedzieć?

-Ciii. Tylko słuchaj.

Zaśpiewał mi  tak dobrze znaną piosenkę, moich oczach były łzy, łzy szczęścia. Gdy skończył złapał mnie za rękę i popatrzył na mnie tymi swoim oczami i zacytował :

„Byliśmy przyjaciółmi już przez długi czas

Chcę wiedzieć, czy kiedy się uśmiechasz

Czy to ja? Tak, czy myślisz o mnie?”

A ja mu odpowiedziałam:

„Nigdy nie rozumiałam.

Czym naprawdę jest miłość,

Ale poczułam to po raz pierwszy,

Patrząc w twoje oczy.”

W tym momencie przybliżyliśmy się do siebie i wreszcie zasmakowałam jego ust. Tak bardzo tego pragnęłam i wreszcie się to stało. Kocham go, teraz to zrozumiałam. Złapaliśmy się za ręce i wróciliśmy do domu.  Weszłam w pierwsza i ujrzałam czwórkę chłopaków jedzących kolację. Podeszłam i oznajmiłam że musze im coś powiedzieć, wszyscy wpatrywali się we mnie jakby zobaczyli ducha. Wreszcie za mną stanął Louis i przytulił mnie do siebie. Chłopcy nie wiedzieli co się dzieję dopiero po chwili, Niall wstał i podszedł do Tommo, mówiąc:

- Tylko ją spróbuj skrzywdzić.

- Nigdy, prędzej ja się skrzywdzę.

Reszta wstała od stołu i zaczęła nam gratulować i tak właśnie jestem siostrą Nialla Horana, dziewczyną Louisa Tomlinsona i przyjaciółką One Direction mieszkającą razem z nimi.

________________

I jak jak wasze wrażenia? 

Dla mnie jest super. Niesamowita treść :) Wszystko wgl jest boskie, z niecierpliwością czekamy na kolejny :) mam nadzieję, że wy też. Następny imagin zostanie dodany przez nią/N