Imagin Harry cz. 2 :)

PIOSENKA

 To był twój ojciec. Odkleiłaś się od chłopaka. Lekko zaczerwieniły się twoje policzki.

Ta: Dobry wieczór państwu! Córcia do domu, pożegnaj się z chłopcem.

Ty: Pa, zadzwonię do ciebie. Tato idziesz?

Ta: Ty idź ja sobie porozmawiam z twoim kolegą.

Ty: Ok. Pa Harry.

H: Pa.

Widziałaś leki strach w jego oczach. Uśmiechnęłaś się do niego i poszłaś do domu.

Po jakiś 10 minutach wrócił twój tata. Dał ci karteczkę z numerem chłopaka. Uśmiechnęłaś się do niego. Ten pocałował cię w czoło i kazał się położyć. I tak też zrobiłaś, bo byłaś bardzo zmęczona. Przed samym zaśnięciem dostałaś smsa. Byłaś lekko wkurzona, lecz jak zobaczyłaś od kogo jest od razu ci przeszło.

„ Dobranoc kotku! Spotkamy się jutro? Harry :*”

Skąd on ma mój numer- pomyślałaś- aaa… pewnie tata mu dał.

Od razu odpisałaś.

„Pewnie! Wpadnij po mnie o której chcesz. Dobranoc :*”

Odłożyłaś telefon na szafkę i położyłaś się spać.

Wstałaś bez żadnych przeszkód. Przebrałaś się i poszłaś coś zjeść. Po śniadaniu włączyłaś TV. Akurat leciał jakiś program plotkarski. Nie lubiłaś tego oglądać. Już miałaś wyłączyć, gdy nagle ujrzałaś zdjęcie swoje i Harrego jak trzymacie się za ręce.

„Czy to nowa dziewczyna Stylesa? Wszystko na to wskazuje!”

Na szczęście przerwał ci dzwonek do drzwi. Wyłączyłaś TV i poszłaś otworzyć. Nacisnęłaś klamkę i pociągnęłaś w swoją stronę. Twoim oczom ukazał się loczek z tymi swoimi dołeczkami. Rzuciłaś mu się na szyję. On mocno cię przytulił. W jego ramionach czułaś się tak bezpiecznie. Dziś chciałaś zostać w domu, więc chłopak zaproponował oglądanie filmów. Nie miałaś nic ciekawego, lecz Harry znalazł jakiś horror. Nienawidziłaś ich, ale w końcu się zgodziłaś. Początek nie był tak straszny, lecz później cały czas przytulałaś się do Harrego. Nawet nie wiesz kiedy zasnęłaś.

Obudziłaś się w swoim łóżku. Obok leżał zadowolony Hazza, który bawił się twoimi włosami. Uśmiechnęłaś się do niego i dałaś mu buziaka.

H: Hej skarbie. W końcu się obudziłaś.

T: Która jest?

H: 16.00.

T: OMG! Za chwilę będą moi rodzice.

H: Spokojnie. Jesteś głodna?

T: Czytasz w moich myślach ;)

H: To chodźmy na pizzę.

T: Ok, tylko się przebiorę.

Zaczęłaś wybierać jakieś ciuchy z szafy. Już chciałaś zdjąć bluzkę, lecz przypomniało ci się, że Harry siedzi na twoim łóżku i się tobie przygląda.

T: Będziesz tak siedział? Chcę się przebrać.

H: Nie krępuj się.

T: Sam tego chciałeś.

Podbiegłaś do niego i zaczęłaś rzucać go poduszką. On wziął cię w pasie na swoje ramię. Próbowałaś się wydostać, lecz nie dawałaś rady.

T: Harry proszę.

H: Co, bo nie słyszałem?

T: Kotku postaw mnie na ziemię.

H: Już lepiej! Jeszcze buziak i mnie tu nie ma.

Dałaś mu to co chciał i poszłaś się przebrać. Chłopak wyszedł z pokoju.

H: [T.I] pospiesz się, bo nam wszystkie knajpy pozamykają.

Schodząc ze schodów mówiłaś do niego:

T: Już, przepraszam, że tak długo. Ubieram buty i idziemy.

Przez całą drogę rozmawialiście. W pewnym momencie wchodząc na ulicę nie zauważyliście rozpędzonego samochodu. Jechał wprost na was. Ty zginęłaś na miejscu, lecz Harry cudem przeżył.

Po 2 tygodniach wyszedł ze szpitala, lecz nie mógł sobie wybaczyć tego, że to ty zginęłaś, a nie on. Byłaś miłością jego życia. Kochał cię najbardziej na świecie. Chciał z tobą przeżyć resztę swojego życia, a teraz cię zabrakło. Chłopak tego nie wytrzymał i wszedł na dach wysokiego wieżowca.

To był impuls. Harry popatrzył w dół i skoczył.

Już na zawsze mogliście być razem.

„Always and forever”

________________________________________________________

No hej,

Jak wam się podoba?

Spodziewałyście się takiego zakończenia??? 

DODAWAJCIE KOMENTARZE

KOCHAM WAS AGAN :*