Imaginek Horanek :**

Nuta na dziś <3

Twoi rodzice byli bardzo bogaci. Zawsze miałaś to co chciałaś. Nigdy nie wykorzystywałaś ich. Nie nosiłaś markowych ubrań po to by zaimponować ludziom. Zawsze wszystkim pomagałaś, wszyscy cię lubili, ale była jedna osoba, która za tobą nie przepadała. Tą osobą był Horan. Chłopak twierdził, że jesteś fałszywa, bo masz pieniądze i że każdy kto się z tobą koleguje próbuje ci zaimponować. Chciałaś złagodzić waszą sytuację, więc postanowiłaś się z nim spotkać. Po zdobyciu numeru zadzwoniłaś do niego.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
-Hej, Niall możemy się spotkać?- zapytałaś
-Z tobą mam się spotykać?- zapytał z kpiną w głosie.
-No proszę, to dla mnie ważne.
-Niech ci będzie, ale tylko na chwilę. Bądź w parku obok szkoły za 30 minut- oznajmił, po czym się rozłączył.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Zabrałaś swoje rzeczy i wyszłaś z domu. W czasie drogi myślałaś co mu powiedzieć. Usiadłaś na ławce przy fontannie z oczekiwaniem na blondyna. Nie musiałaś długo czekać, bo po chwili ujrzałaś Nialla podążającego w twoją stronę.
-Co chciałaś?- powiedział bez żadnych emocji.
- Porozmawiać- kiwnął głową, tak byś zaczęła mówić
-Chciałabym się dowiedzieć dlaczego mnie tak nie lubisz- oznajmiłaś.
- Dlaczego cię nie lubię? A jak myślisz?- krzyknął
- No właśnie nie wiem. Nic ci takiego nie zrobiłam.
-Zachowujesz się jak rozpieszczony bachor.-oznajmił
-Ja się tak zachowuję? Ja przynajmniej nie zachowuję się jak ćwok.- Oburzona wypaliłaś
-Jak chciałaś się ze mną spotkać tylko dlatego, żeby mnie obrażać, to na razie.
-Niall, no dobra stój. Ja tylko nie wiem co robię takiego źle, że mnie tak nienawidzisz.
-Nie widzisz jak wszyscy cię traktują? Dla nich jesteś jak bankomat. Doją od ciebie kasę jak popadnie, a ty masz ich za przyjaciół!-wrzasnął.
-Ja w odróżnieniu od ciebie mam przyjaciół! Jesteś zazdrosny!
-Nie jestem zazdrosny, ja po prostu mówię jak jest, gdybyś nie była bogata, niektórzy nawet nie wiedzieli by o twoim istnieniu.
-Jak bym nie była bogata, to nigdy bym nie mieszkała w tym kraju! Tak naprawdę nikt o tym nie wie, ale pochodzę z Polski!-rozpłakałaś się i uciekłaś w stronę domu.
- Zaczekaj- złapał cię za nadgarstek i odwrócił w swoją stronę.
-Co chcesz? Jeżeli masz zamiar zniszczyć moją reputację, idź i rozpowiedz wszystkim. O tym skąd pochodzę, skoro nikt nie toleruje ludzi z innych krajów!
- Nigdy bym ci tego nie zrobił.
-Dlaczego!?! przecież mnie nie lubisz, zniszcz mi życie, wiem, że tego chcesz!- krzyczałaś
-Lubie cię, nawet bardzo, tylko nienawidzę tych ludzi wykorzystujących cię!-podniósł ton głosu, a ciebie zatkało
-Niall...
-Podobasz mi się, nie tylko z wyglądu, ale z charakteru, jak się uśmiechasz,w sposób jaki na mnie patrzysz, nawet gdy  płaczesz jesteś cudowna. Już odkąd cię poznałem, wiedziałem, że jesteś tą jedyną- podeszłaś do niego i złożyłaś pocałunek na jego wargach.
-Jeszcze nikt nie powiedział mi nic takiego od serca.- łzy szczęścia leciały po twoich policzkach
-Zostaniesz moją dziewczyną?
- Ja... ja chyba nie jestem gotowa
-Proszę, daj mi szansę, nigdy cię nie zostawię, nie skrzywdzę, mimo złego i tak będę z tobą. Kocham cię i nigdy nie przestanę.
-Nie przeszkadza ci to, że jestem polką?
-Nic, a nic. To cię wyróżnia  od wszystkich dziewczyn i sprawia, że jesteś jedyna w swoim rodzaju Niewyobrażam sobie życia bez ciebie.
-Zgadzam się, zostanę twoją dziewczyną- ponownie się pocałowaliście, tym razem bardziej namiętnie
THE END
_____________________________________________________
Witam witam was wszystkich!!!
Wiemy, że trochę krótki, ale nam się podoba
Imagin pisałyśmy razem, mam nadzieję, że wam też się spodobał :**
jutro szkoła masakra nie chce nam się!!
Oby następny tydzień minął tak szybko jak ten teraz :**
Do zobaczenia nie wiem kiedy, ale na pewno jak dodamy jakiś imagin
Ten jest napisany, tylko dlatego że jest już ponad 30000 wejść !!
Kochamy was/Niallowa i Agan